klapa

klapa I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. klapapie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'umocowana na poziomych zawiasach lub spoczywająca luźno, ruchoma pokrywa, którą można podnosić i opuszczać, będąca zamknięciem jakiegoś otworu, wejścia itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Klapa od piwnicy. Klapa fortepianu, pianina. Klapa bagażnika. Zamknąć, podnieść, odsunąć klapę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywinięty zwykle przy kołnierzu lub tworzący kołnierz brzeg ubrania, o zróżnicowanym kroju, często pokryty innym niż całość materiałem; wyłóg': {{/stl_7}}{{stl_10}}Klapy płaszcza, marynarki. Klapa nad kieszenią. Klapy smokingu obszyte jedwabiem. Klapa kołnierza. Szerokie, wąskie klapy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}klapa II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. klapapie, blm, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'niepowodzenie, nieudanie się jakiegoś przedsięwzięcia, jakichś interesów, zamierzeń; porażka, fiasko, bankructwo, definitywny koniec': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zrobić klapę. Nastąpiła całkowita klapa. Klapa z rozruszaniem interesu. <niem.> {{/stl_10}}